Έχει 158 μέλη και διάφορους συνεργαζόμενους παραγωγούς
Από έλλειψη συνεργασίας και συντονισμού πάσχει ο πρωτογενής τομέας της Πρέβεζας και οι αγροτικοί συνεταιρισμοί της περιοχής, οι οποίοι, αν και στο επίκεντρό τους έχουν τα οπωροκηπευτικά, λειτουργούν ο καθένας ξεχωριστά. Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι ότι χωρίζονται από ένα σύρμα ή έναν τοίχο και δεν βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στην από κοινού δραστηριοποίησή τους πάνω στα ίδια προϊόντα.Το γεγονός έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια και μετά την απουσία από την περιοχή της ΕΑΣ, η οποία χρεοκόπησε. Έτσι, αντί να αντιμετωπίζουν ενωμένοι τυχόν προβλήματα, που προκύπτουν στις καλλιέργειες, αλλά και να διαθέτουν μαζί τα προϊόντα τους, εξασφαλίζοντας μείωση του κόστους παραγωγής και...
καλύτερη τιμή, ο κάθε συνεταιρισμός τραβά τον δικό του δρόμο.Πέρυσι, τις καλλιέργειες της ντομάτας, που σημειωτέον όλο τον χρόνο δεν σταματούν, αποτελώντας το κύριο εισόδημα για την πλειονότητα των παραγωγών της περιοχής, τις χτύπησε το έντομο Τούτα (Tuta Absoluta). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν μεγάλες ποσότητες παραγωγής, φτάνοντας σε μερικούς ακόμη και το 50%, καταστρέφοντας και την ποιότητα της ντομάτας. Έγιναν συσκέψεις και με την περιφέρεια, προκειμένου να βρεθεί λύση, αλλά η αντιμετώπιση αποδείχθηκε δύσκολη και ακριβή. Όπως μας είπαν όλοι οι παράγοντες της περιοχής, έπρεπε να υπάρξει σοβαρή συνδρομή, να πραγματοποιηθούν εντομολογικά συνέδρια και να οργανωθεί η δουλειά γύρω από αυτό, γιατί αν αυτό συνεχιστεί και φέτος θα σημάνει την ολική καταστροφή τους.Η Πρέβεζα παράγει, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, περίπου 25 εκατομμύρια κιλά οπωροκηπευτικά, τα οποία εκτείνονται σε περίπου 1.600 θερμοκηπιακά στρέμματα. Η ντομάτα και το αγγούρι αποτελούν το κύριο εισόδημα για τους παραγωγούς της περιοχής. Ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, εκτός από την έλλειψη οργάνωσης και τις καιρικές συνθήκες, είναι το λαθρεμπόριο, τα «κανόνια» και οι πιστώσεις από τις μεγάλες αλυσίδες σούπερ-μάρκετ.
Το μέλλον στη συνεργασία
Την άποψη ότι το μέλλον στον πρωτογενή τομέα είναι η συνεργασία όλων των συνεταιρισμών, αλλά και ότι είναι επιτακτική η ανάγκη δημιουργίας σοβαρών συνεταιριστικών ενώσεων, εξέφρασε ο Δημήτρης Καββαδάς, πρόεδρος του Κηπευτικού Συνεταιρισμού Πρέβεζας, τονίζοντας ότι «μακάρι να καταφέρναμε να είναι όλη η Ελλάδα ένας συνεταιρισμός. Εμείς εδώ δεν μπορούμε να συνεργαστούμε μεταξύ μας. Ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας. Είναι γελοίο αυτό το πράγμα. Συν ότι το κράτος σπαταλά χρήματα για να δημιουργήσει διπλές υποδομές, τις οποίες δεν τις έχει ανάγκη».Σημείωσε, μάλιστα, ότι το μοντέλο της ενοποίησης των συνεταιρισμών πρέπει να γίνει στον νομό με κίνητρα, ώστε «για το ίδιο προϊόν να υπάρχει στην Πρέβεζα μία Ομάδα Παραγωγών και αυτή να επιδοτείται, να μπαίνει μπροστά, να τρέχει. Έτσι, θα πετύχουμε χαμηλότερο κόστος παραγωγής, καλύτερες τιμές, αλλά και χαμηλότερο κόστος διοίκησης. Για να φανταστείτε, στην Πρέβεζα υπάρχουν 21 άτομα στη διοίκηση των συνεταιρισμών. Σε άλλες χώρες φτιάχνουν σοβαρές ενώσεις και εμείς εδώ δεν μπορούμε να βγάλουμε τον φράχτη που υπάρχει ανάμεσά μας».
Το παραεμπόριο και η έλλειψη τεχνογνωσίας
«Το παραεμπόριο που έχει αναπτυχθεί είναι απερίγραπτο», μας είπε ο Δ. Καββαδάς, επισημαίνοντας ότι «αν δεν παρθούν άμεσα μέτρα, τότε οι συνεταιρισμοί θα τελειώσουν. Τα μέτρα πρέπει να είναι τέτοια ώστε ο παραγωγός να κυνηγάει να κόβει παραστατικά και αποδείξεις, να τρέχει πίσω από τον έμπορο και να ζητάει το χαρτί της απόδειξης».«Η περιοχή έχει τα προϊόντα της και υπάρχει δομημένη αγορά. Όμως, δεν βασιζόμαστε σε αυτά και προσπαθούμε να τα αναπτύξουμε. Εκτός από την οργάνωση, λείπει η τεχνογνωσία. Επίσης, στις μελέτες που γίνονται για νέες καλλιέργειες θα πρέπει να ερωτώνται αυτοί που τα εμπορεύονται. Δεν μπορεί να αποφασίζουν, για παράδειγμα, ότι στην Πρέβεζα θα μπει… γκότζι μπέρι», σημείωσε ο κ. Καββαδάς.Ο Κηπευτικός Συνεταιρισμός ιδρύθηκε το 1946 και σήμερα έχει 158 μέλη και διάφορους συνεργαζόμενους παραγωγούς. Αν και τα πράγματα δεν είναι ευοίωνα, όπως ανέφερε ο πρόεδρος, κάνουν αγώνα και πάνε καλά σε ό,τι αφορά τις εξαγωγές τους, που φτάνουν το 20% της παραγωγής τους: «Όσο αναπτύσσουμε το κομμάτι των εξαγωγών έχουμε βελτιώσει πολύ την κατάσταση, αλλά ακόμα είμαστε στην αρχή. Είμαστε ο πρώτος συνεταιρισμός που έχει κάνει εξαγωγές στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ειδικά σε ντομάτες, και σκεφτείτε ότι το ταξίδι είναι 16 ημερών. Στην Ευρώπη κύριος όγκος εξαγωγής είναι τα κηπευτικά, αλλά και κάποια εσπεριδοειδή, τα οποία έχουν μειωθεί, γιατί τα τελευταία χρόνια δεν υπήρξε εισόδημα προς τους παραγωγούς και η καλλιέργεια μαράζωσε».Η καλλιέργεια της ντομάτας γίνεται σχεδόν όλο τον χρόνο, με όγκο παραγωγής τα 4 εκατομμύρια κιλά ντομάτες, 1 εκατομμύριο κιλά αγγούρια και 5 εκατομμύρια κιλά όλα τα υπόλοιπα κηπευτικά. Ως βασικό πρόβλημα ανέφερε, επίσης, το κόστος παραγωγής, το οποίο φτάνει ακόμη και το 40% της παραγωγής. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, οι 1.000 σπόροι ντομάτας στοιχίζουν περίπου 250 ευρώ.
πηγη: http://epirusgate.blogspot.gr/2017/01/blog-post_64.html?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook
Από έλλειψη συνεργασίας και συντονισμού πάσχει ο πρωτογενής τομέας της Πρέβεζας και οι αγροτικοί συνεταιρισμοί της περιοχής, οι οποίοι, αν και στο επίκεντρό τους έχουν τα οπωροκηπευτικά, λειτουργούν ο καθένας ξεχωριστά. Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι ότι χωρίζονται από ένα σύρμα ή έναν τοίχο και δεν βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στην από κοινού δραστηριοποίησή τους πάνω στα ίδια προϊόντα.Το γεγονός έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια και μετά την απουσία από την περιοχή της ΕΑΣ, η οποία χρεοκόπησε. Έτσι, αντί να αντιμετωπίζουν ενωμένοι τυχόν προβλήματα, που προκύπτουν στις καλλιέργειες, αλλά και να διαθέτουν μαζί τα προϊόντα τους, εξασφαλίζοντας μείωση του κόστους παραγωγής και...
καλύτερη τιμή, ο κάθε συνεταιρισμός τραβά τον δικό του δρόμο.Πέρυσι, τις καλλιέργειες της ντομάτας, που σημειωτέον όλο τον χρόνο δεν σταματούν, αποτελώντας το κύριο εισόδημα για την πλειονότητα των παραγωγών της περιοχής, τις χτύπησε το έντομο Τούτα (Tuta Absoluta). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν μεγάλες ποσότητες παραγωγής, φτάνοντας σε μερικούς ακόμη και το 50%, καταστρέφοντας και την ποιότητα της ντομάτας. Έγιναν συσκέψεις και με την περιφέρεια, προκειμένου να βρεθεί λύση, αλλά η αντιμετώπιση αποδείχθηκε δύσκολη και ακριβή. Όπως μας είπαν όλοι οι παράγοντες της περιοχής, έπρεπε να υπάρξει σοβαρή συνδρομή, να πραγματοποιηθούν εντομολογικά συνέδρια και να οργανωθεί η δουλειά γύρω από αυτό, γιατί αν αυτό συνεχιστεί και φέτος θα σημάνει την ολική καταστροφή τους.Η Πρέβεζα παράγει, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, περίπου 25 εκατομμύρια κιλά οπωροκηπευτικά, τα οποία εκτείνονται σε περίπου 1.600 θερμοκηπιακά στρέμματα. Η ντομάτα και το αγγούρι αποτελούν το κύριο εισόδημα για τους παραγωγούς της περιοχής. Ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, εκτός από την έλλειψη οργάνωσης και τις καιρικές συνθήκες, είναι το λαθρεμπόριο, τα «κανόνια» και οι πιστώσεις από τις μεγάλες αλυσίδες σούπερ-μάρκετ.
Το μέλλον στη συνεργασία
Την άποψη ότι το μέλλον στον πρωτογενή τομέα είναι η συνεργασία όλων των συνεταιρισμών, αλλά και ότι είναι επιτακτική η ανάγκη δημιουργίας σοβαρών συνεταιριστικών ενώσεων, εξέφρασε ο Δημήτρης Καββαδάς, πρόεδρος του Κηπευτικού Συνεταιρισμού Πρέβεζας, τονίζοντας ότι «μακάρι να καταφέρναμε να είναι όλη η Ελλάδα ένας συνεταιρισμός. Εμείς εδώ δεν μπορούμε να συνεργαστούμε μεταξύ μας. Ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας. Είναι γελοίο αυτό το πράγμα. Συν ότι το κράτος σπαταλά χρήματα για να δημιουργήσει διπλές υποδομές, τις οποίες δεν τις έχει ανάγκη».Σημείωσε, μάλιστα, ότι το μοντέλο της ενοποίησης των συνεταιρισμών πρέπει να γίνει στον νομό με κίνητρα, ώστε «για το ίδιο προϊόν να υπάρχει στην Πρέβεζα μία Ομάδα Παραγωγών και αυτή να επιδοτείται, να μπαίνει μπροστά, να τρέχει. Έτσι, θα πετύχουμε χαμηλότερο κόστος παραγωγής, καλύτερες τιμές, αλλά και χαμηλότερο κόστος διοίκησης. Για να φανταστείτε, στην Πρέβεζα υπάρχουν 21 άτομα στη διοίκηση των συνεταιρισμών. Σε άλλες χώρες φτιάχνουν σοβαρές ενώσεις και εμείς εδώ δεν μπορούμε να βγάλουμε τον φράχτη που υπάρχει ανάμεσά μας».
Το παραεμπόριο και η έλλειψη τεχνογνωσίας
«Το παραεμπόριο που έχει αναπτυχθεί είναι απερίγραπτο», μας είπε ο Δ. Καββαδάς, επισημαίνοντας ότι «αν δεν παρθούν άμεσα μέτρα, τότε οι συνεταιρισμοί θα τελειώσουν. Τα μέτρα πρέπει να είναι τέτοια ώστε ο παραγωγός να κυνηγάει να κόβει παραστατικά και αποδείξεις, να τρέχει πίσω από τον έμπορο και να ζητάει το χαρτί της απόδειξης».«Η περιοχή έχει τα προϊόντα της και υπάρχει δομημένη αγορά. Όμως, δεν βασιζόμαστε σε αυτά και προσπαθούμε να τα αναπτύξουμε. Εκτός από την οργάνωση, λείπει η τεχνογνωσία. Επίσης, στις μελέτες που γίνονται για νέες καλλιέργειες θα πρέπει να ερωτώνται αυτοί που τα εμπορεύονται. Δεν μπορεί να αποφασίζουν, για παράδειγμα, ότι στην Πρέβεζα θα μπει… γκότζι μπέρι», σημείωσε ο κ. Καββαδάς.Ο Κηπευτικός Συνεταιρισμός ιδρύθηκε το 1946 και σήμερα έχει 158 μέλη και διάφορους συνεργαζόμενους παραγωγούς. Αν και τα πράγματα δεν είναι ευοίωνα, όπως ανέφερε ο πρόεδρος, κάνουν αγώνα και πάνε καλά σε ό,τι αφορά τις εξαγωγές τους, που φτάνουν το 20% της παραγωγής τους: «Όσο αναπτύσσουμε το κομμάτι των εξαγωγών έχουμε βελτιώσει πολύ την κατάσταση, αλλά ακόμα είμαστε στην αρχή. Είμαστε ο πρώτος συνεταιρισμός που έχει κάνει εξαγωγές στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ειδικά σε ντομάτες, και σκεφτείτε ότι το ταξίδι είναι 16 ημερών. Στην Ευρώπη κύριος όγκος εξαγωγής είναι τα κηπευτικά, αλλά και κάποια εσπεριδοειδή, τα οποία έχουν μειωθεί, γιατί τα τελευταία χρόνια δεν υπήρξε εισόδημα προς τους παραγωγούς και η καλλιέργεια μαράζωσε».Η καλλιέργεια της ντομάτας γίνεται σχεδόν όλο τον χρόνο, με όγκο παραγωγής τα 4 εκατομμύρια κιλά ντομάτες, 1 εκατομμύριο κιλά αγγούρια και 5 εκατομμύρια κιλά όλα τα υπόλοιπα κηπευτικά. Ως βασικό πρόβλημα ανέφερε, επίσης, το κόστος παραγωγής, το οποίο φτάνει ακόμη και το 40% της παραγωγής. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, οι 1.000 σπόροι ντομάτας στοιχίζουν περίπου 250 ευρώ.
πηγη: http://epirusgate.blogspot.gr/2017/01/blog-post_64.html?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια: