Σήμερα όμως μια κραυγή,μια κραυγή πόνου ζωγραφισμένη επάνω τους από το χέρι ενός τέρατος της αποκάλυψης(γιατί άνθρωπο δεν αποκαλείς αυτόν).Ένα κατέληξε παρά τις προσπάθειες του κτηνίατρου στην Πρέβεζα το άλλο παλεύει να ζήσει .Να ζήσει σε έναν κόσμο που το απορρίπτει με κάθε τρόπο.
Δεν φταίει η Πάργα σαν Πάργα ,αλλά μεγάλο μέρος της Ελληνικής επαρχίας η οποία σκληρή και απρόσωπη σκοτώνει ότι δεν της αρέσει(δέντρα ,πουλιά, περιβάλλον, ζώα και και και).Τι φταίει? Ότι ξεχάσαμε να αγαπάμε!! να το δείχνουμε ,να δεχόμαστε τον άλλο ,τον διαφορετικό. Ελπίδα τα νέα παιδιά και οι δάσκαλοί τους που πρέπει ΤΩΡΑ!! Να σκύψουν πάνω στα παιδιά μαζί με τους γονείς.
Μια κραυγή,μια κραυγή πόνου,ποιος θα την διαβάσει.
Γεραλέξης Γιώργος Δημόκριτος.
πηγη:η αλλη παργα
Δεν υπάρχουν σχόλια: