Ο αγώνας για τον ιστορικό Δήμο Πάργας και… οι επιτήδειοι Του Βασίλη Α. Τζήμα

Ο αγώνας για τον ιστορικό Δήμο Πάργας και… οι επιτήδειοι

Του Βασίλη Α. Τζήμα*

Στον κόσμο της πολιτικής, συχνά υψώνουν κάποιοι τα λάβαρα ιερών αγώνων όχι με αγαθές προθέσεις, αλλά με ιδιοτέλεια. Πίσω από το προκάλυμμα ενός αγώνα για μια σοβαρή, κοινή υπόθεση, οι επιτήδειοι της πολιτικής κρύβουν τις προσωπικές τους επιδιώξεις και τις ιδιοτελείς πολιτικές στρατηγικές τους. Τις τελευταίες δεκαετίες βλέπουμε όλο και συχνότερα επιτήδειους της πολιτικής να «εξαργυρώνουν» τη συμμετοχή τους σε σπουδαίους αγώνες για να χτίζουν πολιτικές καριέρες και να καταλαμβάνουν αξιώματα.

Οι δημότες του ιστορικού δήμου Πάργας δίνουν ένα πολύ σημαντικό αγώνα και δίκαιο αγώνα από το 2010. Αγωνίζονται να ανατρέψουν την απόφαση, στο πλαίσιο της διοικητικής μεταρρύθμισης με το «νόμο Καλλικράτη», για τη συνένωση του καποδιστριακού δήμου Πάργας με το Δήμο Φαναρίου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν μια απόφαση απόλυτα εσφαλμένη, για λόγους ιστορικούς, γεωγραφικούς και διοικητικούς.

Αυτό το δίκαιο αγώνα επιδιώκει να εκμεταλλευθεί πολιτικά ένας απόμαχος της τοπικής αυτοδιοίκησης, προκειμένου να επανέλθει στα πράγματα, ύστερα από πολλά χρόνια απουσίας. Ο Σπύρος Πηγής, τελευταίος δήμαρχος Πάργας πριν την ενοποίηση με το Φανάρι, εντάχθηκε στο ψηφοδέλτιο του σημερινού δημάρχου, Αντώνη Νάστα, και διεκδικεί την επιστροφή του στο δημοτικό συμβούλιο.

Με δηλώσεις που έχει κάνει στον Τύπο, ο κ. Πηγής επιχειρεί να εμφανίσει τον εαυτό του σαν ηγετική φυσιογνωμία του αγώνα για την ανατροπή της εσφαλμένης απόφασης του 2010. Και υπόσχεται στους ψηφοφόρους ότι, εάν τον επαναφέρουν στο δημοτικό συμβούλιο, στο πλευρό του Αντώνη Νάστα, θα κινήσει γη και ουρανό και θα πετύχει, τελικά, την αποκατάσταση της διοικητικής αυτονομίας του ιστορικού δήμου της Πάργας.

Δυστυχώς για τον κ. Πηγή, όμως, οι πολίτες της Πάργας δεν θα τον κρίνουν από τα ωραία λόγια, τις υποσχέσεις και τις γλαφυρές αναφορές στην ένδοξη ιστορία αυτού του τόπου. Θα τον κρίνουν με βάση το έργο του. Μνήμη έχουν οι πολίτες και θυμούνται καλά ότι από τα χέρια του κ. Πηγή χάθηκε η διοικητική αυτονομία του ιστορικού δήμου. Επί των δικών του ημερών έγιναν εντελώς αναποτελεσματικές ενέργειες και χάθηκε αυτή η τόσο σημαντική «μάχη» για τον τόπο μας. Όπως και αν επιχειρεί να δικαιολογήσει εκ των υστέρων αυτή την αποτυχία του ο κ. Πηγής, δεν παύει να είναι μια μνημειώδης αποτυχία με βαρύ τίμημα για τους δημότες του ιστορικού δήμου.

Πρόκειται, μάλιστα, για μια αποτυχία εις διπλούν, αφού και ο σημερινός δήμαρχος, ο οποίος ανακάλεσε από την… αποστρατεία τον κ. Πηγή για να αντλήσει την πολύτιμη σοφία του, δεν κατάφερε το παραμικρό πρόσφατα, όταν η κυβέρνηση επανεξέτασε καλλικρατικές συνενώσεις και με νόμο προχώρησε στη διάσπαση ορισμένων δήμων (Κεφαλλονιάς, Λέσβου, Κέρκυρας και Βελβεντού –Σερβίων). Πώς εξηγεί, άραγε, ο σημερινός δήμαρχος, Αντώνης Νάστας και ο κ. Πηγής την αποτυχία των προσπαθειών που έγιναν για να προβληθεί στην κυβέρνηση το δίκαιο αίτημα για τη διάσπαση του καλλικρατικού Δήμου Πάργας; Γιατί, άραγε, αυτό που δεν πέτυχε ο κ. Πηγής το 2010 και το δίδυμο Νάστα – Πηγή πριν από λίγους μήνες πρέπει να πιστέψουμε ότι θα το καταφέρουν τώρα, αν αποσπάσουν και πάλι την ψήφο των δημοτών;

Ίσως ο κ. Πηγής να έχει άφθονο χρόνο πλέον, έχοντας πουλήσει την ξενοδοχειακή του επιχείρηση, και να ενδιαφέρεται να βρει μια απασχόληση στην τοπική αυτοδιοίκηση. Δεν μπορεί, όμως, να πείσει ότι θα πετύχει εκεί όπου απέτυχε παταγωδώς στο παρελθόν. Δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει μια σπουδαία υπόθεση για τους δημότες σαν όχημα επανεκκίνησης της πολιτικής του καριέρας στο χώρο της αυτοδιοίκησης. Για να αποκατασταθεί η διοικητική αυτοτέλεια του δήμου Πάργας χρειαζόμαστε ανθρώπους που θα δώσουν με ειλικρινείς προθέσεις, σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα αυτή τη δύσκολη «μάχη». Και ο κ. Πηγής δεν είναι ένας από αυτούς.

Η ιστορική Πάργα έχει προσφέρει πολλά στο έθνος. Όταν οι Άγγλοι πούλησαν την Πάργα, το 1819, στον Aλή Πασά, οι πρόγονοί μας αρνήθηκαν να υποδουλωθούν στους Οθωμανούς και κατέφυγαν στην Κέρκυρα, παίρνοντας μαζί και τα οστά των προγόνων τους. Αυτό το ιστορικό γεγονός ενέπνευσε τον εθνικό μας ποιητή, Διονύσιο Σολωμό: «απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά και σαν πρώτα ανδρειωμένη χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά».

Το 1943, όταν η γειτονική Αμμουδιά πυρπολήθηκε και λεηλατήθηκε από τους Γερμανούς και οι κάτοικοι υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, η Πάργα τους υποδέχθηκε με θέρμη, δίνοντας ένα ιστορικό παράδειγμα αλληλεγγύης και ενότητας.

Σήμερα, η Πάργα χρειάζεται και πάλι να αντλήσει διδάγματα από την ιστορία της και να μην παρασυρθεί από εκείνους που προσπαθούν να την καπηλευθούν. Σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, υπάρχει ένας υποψήφιος που μπορεί να υπηρετήσει τον τόπο με ανιδιοτέλεια και σοβαρότητα. Ο Νίκος Ζαχαριάς κατάγεται από τον ιστορικό δήμο της Πάργας και υπηρετεί ως καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης στην έδρα του καλλικρατικού δήμου στο Κανελλάκι. Μπορεί να ενώσει τις δύο κοινότητες και να προσφέρει έργο στους δημότες μακριά από προσωπικά συμφέροντα, χωρίς να καλλιεργεί κλίμα διχασμού για την ψηφοθηρία. Ας μην αφήσουμε τους καιροσκόπους της πολιτικής να σταθούν εμπόδιο σε μια νέα εποχή για το δήμο μας.