Μοναδικές ήταν οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν στο ΜΕΚΔΕ όπου γιαγιάδες του Μετσόβου, φοιτητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και καθηγητές έγιναν μία μεγάλη παρέα γύρω από τις παραδοσιακές πίτες!
Δύο αδερφές, η κυρά Όπω και η κυρά Κούλα, ήταν οι πρωταγωνίστριες της μέρας.
Ο οντάς γέμισε πλάστες, λεκάνες, ζυμάρια, χόρτα, τυριά και αλεύρι. Δύσκολη τέχνη το πλάσιμο και το άνοιγμα του φύλλου. Θέλει υπομονή, δύναμη στα χέρια, αφοσίωση. Όπως κάθε τι στο βουνό.
Η πίτα. Φαγητό του βουνού, από πάντα. Με υλικά της ορεινής φύσης και οικονομίας, φτιαγμένη να θρέφει και να χορταίνει. «Εντάξει, αλλά να μη χαλάμε τη ζύμη». Στο τρίτο κομμάτι ζυμάρι που δεν άνοιξε σωστά σε φύλλο η κυρά Κούλα επενέβη! Αδύνατο να δεχθεί τη σπατάλη ο βουνίσιος άνθρωπος. Ακόμη κι αν αυτή είναι αναμενόμενη σε μια διαδικασία μάθησης. Κι έτσι, πολλά τρύπια φύλλα «κρύφτηκαν» ανάμεσα στα καλά κι όσα ζυμαράκια δεν έκαναν πια για άνοιγμα έγιναν μικρά πιτάκια. Δεν πετάμε τίποτα! Μάθημα πρώτο.
Το ψήσιμο ήταν άλλο ένα μάθημα. Μας άφησε χρόνο για κουβέντες. Για ιστορίες. Για προξενιά, για αγόρια και κορίτσια που βλέπονταν την ημέρα του γάμου, για κρυφά ερωτευμένους, για προίκες, για αργαλειούς που ύφαιναν ζωές, για βαριές δουλειές, για γυναίκες που δούλευαν από το πρωί μέχρι το άλλο πρωί, για άντρες που έφευγαν με τα κοπάδια, για χέρια που έφτιαχναν τα πάντα, για χρόνια δύσκολα.
«Ήταν για μας ένα μεγάλο μάθημα ζωής από δυο τετραπέρατες γιαγιάδες, με τις παραδοσιακές μετσοβίτικες στολές τους, που άνοιξαν στο ΜΕΚΔΕ, όχι μόνο φύλλα για πίτες, αλλά και μια μεγάλη αγκαλιά για τους νέους ανθρώπους. Ευχαριστούμε» αναφέρεται σε ανάρτηση του ΜΕΚΔΕ που συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό!
Δεν υπάρχουν σχόλια: