Πόσους πολέμους να αντέξει ένας τόπος, πόσες διαμάχες,πόσες φτώχειες και στερήσεις; Όταν στην Ελλάδα του 2021, ζούμε έναν από τους μεγαλύτερους πολέμους της ιστορίας μας! Με έναν αόρατο, πολύ ισχυρό εχθρό απέναντι μας, ο ελληνισμός δείχνει διχασμένος. Εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι! Μια πανδημία που ήρθε να σπείρει την διχόνοια στον ελληνικό λαό ή μήπως να τον ενώσει; Η ιστορία μας έχει δείξει ότι, όταν ο ΕΛΛΗΝΑΣ διχάζεται, μόνο προβλήματα μπορεί να βρει στον δρόμο του, ενώ όταν είναι ενωμένος μπορεί να μεγαλουργήσει. Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν της Ελλάδας , θα βρούμε τα καλύτερα παραδείγματα.
Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος της περιόδου 1823-1824, κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, χαρακτηρίστηκε από έντονες πολιτικές διαμάχες μεταξύ φιλικών και Κοτζαμπάσηδων ,ενώ η δεύτερη περίοδος,από τον Ιούλιο του 1824 μέχρι τον Ιανουάριο του 1825, χαρακτηρίστηκε από εμφύλιες συρράξεις μεταξύ κυβερνητικών και Πελοποννησίων .
Παράδειγμα διχασμού αποτελεί και ο εμφύλιος που έλαβε χώρα από τις 31 Μαρτίου του 1946 μέχρι τις 30 Αυγούστου του 1949. Είναι ο πόλεμος που σφράγισε την σύγχρονη ελληνική ιστορία. Διεξήχθη ανάμεσα στον κυβερνητικό στρατό και τις αντάρτικες δυνάμεις του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας, του Κουμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Επικράτησαν οι κυβερνητικές δυνάμεις και ο Ελληνικός Εμφύλιος θεωρήθηκε διεθνώς ως η πρώτη πράξη του Ψυχρού Πολέμου στην μεταπολεμική ιστορία.
Σε αντίθεση όμως με τους εμφυλίους,ο ελληνικός λαός έχει να αναδείξει αμέτρητα παραδείγματα συσπείρωσης,ένωσης και σθεναρής αντίστασης.
Σε αυτό το άρθρο, λοιπόν, θα ήθελα να μιλήσω για την δύναμη που έδειξε ο ελληνισμός απέναντι στον τούρκικοζυγό και ακόμη πιο συγκεκριμένα, να κάνω ένα μικρό αφιέρωμα, με αφορμή τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση του 1821, σε δυο σημαντικούς ήρωες της ελληνικής επανάστασης: τον Παργινό Ιωάννη Πατατούκο- Δημουλίτσα και τον Κωνσταντίνο Κανάρη.
Κωνσταντίνος Κανάρης: Ο Μπουρλοτιέρης της ελληνικής επανάστασης!
Ο Κωνσταντίνος Κανάρης αποτελεί έναν από τους πιο σπουδαίους ήρωες της επανάστασης του 1821 καθώς κατόρθωσε να προκαλέσει τον θαυμασμό σε ολόκληρο τον κόσμο με την πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας.
Γεννήθηκε μεταξύ του 1790-1793 από τον Ψαριανό Δημογέροντα Μικέ Κανάριο και την Μαρώ Μπουρέκα. Έχασε τον πατέρα του σε μικρή ηλικία και αυτό τον ανάγκασε να δουλέψει από πολύ μικρή ηλικία στα πλοία συγγενών του, κυρίως στου θείου του, Δημήτρη Μπουρέκα. Στα είκοσι του ανέλαβε καπετάνιος πλοίου και ταξίδεψε σε όλη την Μεσόγειο.
Στα είκοσι δυο παντρεύτηκε την Ψαριανή Δέσποινα Μανιάτη και απέκτησε μαζί της εφτά παιδιά.
Πολλά ακούγονται για την καταγωγή του, καθώς υπάρχει μια διαμάχη ανάμεσα στους Παργινούς και στους Ψαριανούς που διεκδικούν την καταγωγή αυτού του σπουδαίου άντρα. Κατά την ταπεινή μου άποψη, προσωπικότητες σαν αυτή του Κωνσταντίνου Κανάρη δεν ανήκουν σε κανέναν τόπο αλλά σε όλο το έθνος, σε όλη την ανθρωπότητα και εκεί θα μείνω σε ό,τι αφορά την καταγωγή του.
Ο Κωνσταντίνος Κανάρης ταξίδεψε στην Οδησσό το 1820 και ενώ γνώριζε την ύπαρξη της Φιλικής Εταιρείας, επέλεξε να μην ενταχθεί σε αυτή,αλλά,αντίαυτούπρόσφερε στην Ελληνικήεπανάστασηςεντασσόμενος στα πυρπολικά του στόλου των Ψαρών. Το πιο σπουδαίο του κατόρθωμαήταν η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας του πασά Καρά Αλή στην Χίο τον Ιούνιο του 1822 ως αντίποινα για την σφαγή στο νησί. Οι τούρκοι έχασαν 2000 στρατιώτες εκείνο το βράδυ και η φήμη του πολυμήχανου Κανάρη ξεπέρασε τα σύνορα της Ελλάδας. Ακολούθησαν και άλλες επιτυχίες όπως εκείνη της πυρπόλησης της αντιναυαρχίδας του τουρκικού στόλου ή τηνκαταστροφή ενός τουρκικούπλοίου στην Σάμο το 1824. Ησυμβολή του στον αγώνα εναντίαστοντούρκικο ζυγόήταντεράστια, έτσιμετά το τέλος της επανάστασης, ο ΚωνσταντίνοςΚανάρηςανέλαβεκάποιεςσημαντικές θέσεις στην κυβέρνηση του νέουΕλληνικούκράτους. Αρχικά, ανέλαβε κυβερνήτης στο πλοίο Ελλάς και αντιπροσώπευσε τα Ψαρά στην Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας. Μετά τον διορισμό του Ιωάννη Καποδίστρια ως κυβερνήτης της Ελλάδας, ο Κωνσταντίνος Κανάρης έγινε φρούραρχός της Μονεμβασίας. Μετά την δολοφονία του Καποδίστρια, η απογοήτευση του ήταν τόσο μεγάλη που αποσύρθηκε από τα κοινά.
Όταν ο Όθωνας διορίστηκε βασιλιάς της Ελλάδας, ο Κανάρης έγινε ναύαρχος. Με την κυβέρνηση του Ιωάννη Κωλέττη, του Αντρέα Μεταξά και του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου διορίστηκε υπουργός Ναυτικών. Το 1862 συντάθηκε με την αντιπολίτευση γιατί οι απόψεις του δεν συμφωνούσαν με εκείνες του βασιλιά Όθωνα. Μετά την έξωση του Όθωνα, σχημάτισε προσωρινή κυβέρνηση μαζί με τον Δημήτριο Βούλγαρη και τον Μπενιζέλο Ρούφου. Ανέλαβε δυο φόρες πρωθυπουργός της χώρας και αποσύρθηκε σε ηλικία των 75 ετών. Επανήλθε σχηματίζοντας οικουμενική κυβέρνηση μέχρι που έχασε την μάχη με την ζωή τον Σεπτέμβριο του 1877, αφήνοντας πίσω του ένα σπουδαίο έργο.
Ιωάννης Δημουλίτσας (Πατατούκος): έμεινε στην ιστορίαως κατασκευαστής των ψαριανών πυρπολικών κατά τον θαλάσσιο ελληνικό αγώνα απέναντι στον τουρκικό ζυγό.
Νιώθω ιδιαίτερη χαρά που ο σπουδαίος αυτός άντρας γεννήθηκε στον τόπο που κατοικώ και μεγαλώνω τα παιδιά μου, στην Πάργα.
Σε νεαρή ηλικία δραπέτευσε από ένα Παργινό πλοίο και βρήκε καταφύγιο σε ένα Ψαριανό. Αποφάσισε να ζήσει μόνιμα στα Ψαρά και να δουλέψει ως ναυτικός σε ψαριανά καράβια. Όλοι μιλούσαν για έναν μορφωμένο και έξυπνο νέο. Στο πλοίο που βρήκε καταφύγιο, καπετάνιος ήταν ο Κοτζιάς ο όποιοςεκτίμησε τις γνώσεις του στην ελληνική και στην γαλλική γλώσσα και τον έκανε γραμματικό του καραβιού με μερίδιο στα κέρδη. Η επομένηδουλειά του ήταν στο καράβι του Αποστόλη Αποστόλη που καταγόταν από μεγάλη οικογένεια των Ψαρών.
Στις αρχές του 1800, ο Ναπολέων,πολέμα εναντίον όλης της Ευρώπης. Ο αγγλικός στόλος αποκλείει τα γαλλικά παράλια και ο γαλλικός λαός υποφέρει από την έλλειψη τροφίμων. Τότε και ενώ όλη η Ευρώπη είναι ενάντια στον στρατό του Ναπολέοντα, μόνο οι Έλληνες βοήθησαν τον γαλλικό στρατό και τροφοδότησαν με τρόφιμα με κίνδυνο την ζωή τους. Τα Αγγλικάπλοίαανάγκασαν τα γαλλικά και τα ελληνικάπλοία να δέσουν στα γαλλικάπαράλια τα οποίαπαρέμεινανεκεί για μεγάλοχρονικόδιάσημα, μεταξύαυτών και το πλοίο του Αποστόλη Αποστόλη στο οποίο εργαζόταν ο Ιωάννης Δημουλίτσας. Στην διάρκεια των δυο ετών που ήταν αγκυροβολημένο το καράβι, ο Δημουλίτσας προσελήφθηκε ως υπηρέτης του μηχανικού του ναυστάθμου, ονόματι Ρίτση. Λίγεςμέρεςαργότεραπροήγαγε σε βοηθό του γιατίκατάλαβε ότι είχε να κάνει με έναν ευφυή νέο. Τον δίδαξε αστρονομία και μηχανική. Ο Ιωάννης Δημουλίτσας ακολούθησε τη γαλλική μόδα και ξύρισε το μουστάκι του. Επιστρέφοντας στο πλοίο που εργαζόταν, οι ναύτες και ο Καπεταν Αποστόλης του έβαλαν το παρατσούκλι Πατατούκος, γιατί πατατούκους ονόμαζαν τα σουηδικά ιστιοφόρα που δεν είχαν ταλιαμά.
Έμεινε κοντά στον Ρίτση δύο χρόνια και έμαθε άριστα την κατασκευή του πυρπολικού πλοίου. Έπειτα επέστρεψε στα Ψαρά όπου παντρεύτηκε μια ψαριανή. Μέχρι το 1821 δίδασκε τους ψαριανούς δοκίμους ναυτικούς και πλοίαρχους. Όταν ξεκίνησε η Ελληνική επανάσταση, την ναυαρχίδα των Ψαρών ανέλαβε ο Αποστόλης και προσέλαβε τον Δημουλίτσα ως αξιωματικό της ναυαρχίδας. Η συμβολή του στον αγώνα ήταν μεγάλη καθώς σε ένα από τα πιο κρίσιμασημεία της επανάστασης, πρότεινε στον φτιαχτεί ένα πυρπολικόπλοίο. Η πρόταση αυτή έγινεαρχικά δεχτεί με δισταγμόαλλάμετά με ενθουσιασμό. Στις 25Μαΐου, ο καπετάνιος του πυρπολικούπλοίου, Ιωάννης Θεοχάρης επιτέθηκε στοτουρκικόπλοίο,αλλάδυστυχώς ο άνεμοςεμπόδισε το έργοτου και το πλοίομαζί με τον καπετάνιο και το πλήρωμα κάηκαν.
Στις 26 Μαΐου κατέφθασε από τα Ψαρά στην Ερεσσό, το πυρπολικό Καλαφάτη το οποίοβοήθησε τους Έλληνες να αναθαρρήσουν. Ο Πατατούκος ζήτησε από τον πλοίαρχο Δημήτριο Παπανικολή να είναι μέλος του πληρώματος. Εκείνος του το αρνήθηκελέγοντας του ότι, αν ο ίδιοςσκοτωθεί στην μάχη, θα βρεθεί άλλος πλοίαρχος για να μπει στην θέση του, ενώ αν σκοτωθεί εκείνος ποιος θα μείνει πίσω για να φτιάχνει μπουρλότα;Η επιτυχία του Παπανικολή ήταν τεράστια και η συμβολή του Πατατούκου σε αυτή την επιτυχία ήταν μεγάλη.
Μέτα από αυτή την σημαντική νίκη, ο Δημουλίτσας άρχισε μια νέα επιστημονική μελέτη με την οποία ένα πολεμικόπλοίοθα μπορεί να πυρπολεί με σφαίρες από μακριά τα εχθρικάπλοία. Δυστυχώς ενώ η σκέψη ήτανσωστή, το κόστος μιας τέτοιαςκατασκευής, ήταναπαγορευτικό για την εποχή. Ο Ιωάννης Δημουλίτσας-Πατατούκος απεβίωσε από λοιμική τον Μάρτιο του 1823 και ο θάνατος του θεωρήθηκεμεγάληπληγή για την Ελλάδα και τον ελληνικόστόλο. Στην χήρα του Δημουλίτσα δόθηκε σύνταξη από την βουλή των Ψαρών και εκείνη με τον γιο του έμειναν στα Ψαρά.
Η συμβολή του Ιωάννη Δημουλίτσα- Πατατούκου στην επανάσταση ήταν σπουδαία και η ιστορία έδειξε ότι αυτός ο νέος με το πείσμα και την εξυπνάδα του μπόρεσε να βάλειέναλιθαράκι για την ελευθερίααυτού του τόπου. Αυτό ήταν ένα μικρόαφιέρωμα σε δυο σπουδαίουςάντρες με αφορμή τα διακόσια χρόνια από την ελληνικήεπανάσταση του 1821. Ο ελληνισμός ανά τον κόσμο γιόρτασε μαζίμας τα 200 χρόνια από εκείνη την ιστορική ημέρα! Η ΕΛΛΑΔΑαλλάζει, βλέπει το μέλλον της με αισιοδοξία, μαθαίνει από το λάθητης,μα το πιο σημαντικό, δεν ξεχνά να τιμά τους ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους για να είναιΕΛΕΥΘΕΡΗ! Η ΠΑΡΓΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Δεν υπάρχουν σχόλια: