Δεν πρόλαβαν να κάνουν πολλά βήματα στον κόσμο μας.. Δεν πρόλαβαν να σκορπίσουν πολλά χαμόγελα.
Ξαφνικά, απρόσμενα, οδυνηρά έκαναν το τελευταίο ταξίδι!
Ανάμεσα σε στεριά και θάλασσα..
Ανάμεσα σε φωτιά και νερό!
Η μικρή τους ζωή, δική μας τρικυμία…
Ο δικός τους θάνατος, δική μας τιμωρία…
Τα παιδιά της φωτιάς… Τα παιδιά μας!
Δεν θα υπάρχουν και θα είναι πάντα εδώ.. Η φλόγα που θα κρατά την μνήμη άσβεστη!
Οδυνηρή μνήμη..
Από μια βραδιά που έκλαψε ολόκληρη η Ελλάδα!
Από τούτες τις μέρες του Ιουλίου που οι εικόνες παγώνουν το μυαλό και τα γιατί στοιχειώνουν το αύριο…
Δεν υπάρχουν σχόλια: