728x90 AdSpace

Patatoukos news

[news][ticker1]
[ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ][slider1][#E0378A]
[kl][ticker1]
[ΒΒΒ][slider1][#E0378A]

Συνέντευξη εφ’όλης της ύλης από τον προπονητή-παιδαγωγό Γιώργο Πασχοδήμα



Ο Γιώργος Πασχοδήμας εδώ και πολλά χρόνια έχει προσφέρει γενικά στον αθλητισμό του τόπου μας αρκετές από τις γνώσεις του, αφού πρόκειται για έναν άνθρωπο που καταρχήν αγαπάει τον αθλητισμό και το αποδεικνύει έμπρακτα.

Μετά το πέρασμα του σαν προπονητής από αρκετές ομάδες ποδοσφαίρου, στις οποίες έχει αφήσει ανεξίτηλη την δικιά του σφραγίδα, τα τελευταία χρόνια ασχολείται με το παιδικό ποδόσφαιρο και μάλιστα θεωρείται σπεσιαλίστας του είδους. Εδώ και χρόνια έχει αναλάβει ένα δύσκολο και συνάμα σπουδαίο ρόλο στην Ακαδημία Ποδοσφαίρου ‘’’Ένωση Πάργας’’, αφού είναι υπεύθυνος όλων των τμημάτων υποδομής. Σκοπός του είναι να “χτίσει” την εν λόγω Ακαδημία σε μοντέρνα πρότυπα ποδοσφαίρου, με γνώμονα πάντα το παιδί, κάτι που όπως όλα δείχνουν στην μέχρι τώρα παρουσία του το έχει καταφέρει σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Ο κ. Γιώργος Πασχοδήμας είναι πτυχιούχος του Τ.Ε.Φ.Α.Α. Θεσ/νίκης και προπονητής ποδοσφαίρου U.E.F.A. Β΄ ενώ ολοκληρώνει την διπλωματική του στο πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Ε.Α.Π. ‘’ Σπουδές στην Εκπαίδευση’’. Έχει 14ετή εμπειρία ως εκπαιδευτικός φυσικής αγωγής σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Από το 2004 έως σήμερα εργάσθηκε ως προπονητής ποδοσφαίρου και προπονητής φυσικής κατάστασης σε διάφορα ερασιτεχνικά σωματεία της περιοχής μας.

«Πυρσός Ελευθερίου», «Απόλλων Πάργας» στην Δ’ Εθνική Κατηγορία.

Αστέρας Ανθούσας, Άρης Μαργαριτίου, Ένωση Πάργας στην Β’ και την Α’ κατηγορία Θεσπρωτίας και Πρέβεζας Λευκάδας.

Από το 2007 έως σήμερα έχει τον ρόλο του Head Coach στην Ακαδημία Ποδοσφαίρου ‘’’Ενωση Πάργας’’.


Ποιος είναι ο τρόπος λειτουργίας της Ακαδημίας Ποδοσφαίρου της Ένωσης Πάργας;

Γιώργος Πασχοδήμας:

Η Ακαδημία Ποδοσφαίρου ‘’ Ένωση Πάργας’’ ιδρύθηκε το 2006 μαζί με την ολοκλήρωση του project της δημιουργίας του σύγχρονου αθλητικού κέντρου ‘’Sportland–Parga’’, που χωροθετήθηκε στο Δ.Δ. Ανθούσας.

Η απόφαση υλοποίησης αυτού του project πάρθηκε προκειμένου να ικανοποιηθεί η διαφαινόμενη ανάγκη της νεολαίας της ευρύτερης περιοχής του Δήμου Πάργας, για ποιοτική αθλητική εκπαίδευση μέσα από ένα απόλυτα οργανωμένο πλαίσιο λειτουργίας, μιας ακαδημίας ποδοσφαίρου, μαζικού αθλητισμού που να πληροί το τρίπτυχο:

Πιστοποιημένη γνώση και εμπειρία των εκπαιδευτών-προπονητών, με την παράλληλη δέσμευση για συνεχή ανανέωση των γνώσεών τους στις νέες τάσεις του αθλήματος και της παιδαγωγικής, μέσα από την συμμετοχή τους σε σεμινάρια και προγράμματα επιμόρφωσης.

Άρτιες και νόμιμα πιστοποιημένες και αδειοδοτημένες, από τις αρμόδιες υπηρεσίες, αθλητικές εγκαταστάσεις. Ενιαίο και σχεδιασμένο πρόγραμμα προπονήσεων για κάθε προπονητικό κύκλο, ημερήσιο- εβδομαδιαίο-μηνιαίο-ετήσιο, κάθε ηλικιακού τμήματος. Με την Κατάλληλη προσαρμογή των τμημάτων στις ανάγκες και τις απαιτήσεις προγραμμάτων μαζικού αθλητισμού υψηλών απαιτήσεων, με εργαλεία το σταθερό και κατάλληλα ηλικιακά προσαρμοσμένο πρόγραμμα προπονήσεων, με την χρήση κατάλληλης υλικοτεχνικής υποδομής τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, καθώς και την μέριμνα για την τήρηση όλων των μέτρων προληπτικής αλλά και κατά την διάρκεια των προπονήσεων ασφάλειας, των μαθητών της ακαδημίας μας.

Συμμετοχή των ποδοσφαιρικών τμημάτων σε φιλικές και επίσημες αθλητικές διοργανώσεις, τόσο σε τοπικό, όσο και σε πανελλήνιο και διεθνή επίπεδο με την συμμετοχή μας σε μεγάλα ποδοσφαιρικά τουρνουά με στόχο την απόκτηση εμπειριών και την βελτίωση της αυτοεκτίμησης των αθλητών και των προπονητών μας.

Στο πλαίσιο αυτό επιδιώξαμε την ανάπτυξη στρατηγικών συνεργασιών με ομάδες ποδοσφαίρου όπως επίσης και μεγάλα ελληνικά και διεθνή ποδοσφαιρικά δίκτυα ακαδημιών ποδοσφαίρου.

Σε τοπικό επίπεδο από το 2016 βρίσκεται σε εξέλιξη η συνεργασία της ακαδημίας μας με τον 
“Π.Σ. Ένωση Πάργας”. H συνεργασία αυτή έδωσε την δυνατότητα στα αγωνιστικά τμήματα της ακαδημίας μας να συμμετέχουν στα επίσημα τοπικά πρωταθλήματα χρησιμοποιώντας το όνομα και τα σύμβολα του συλλόγου. Το όφελος για τον Π.Σ. Ένωση Πάργας από αυτή την συνεργασία είναι η προτεραιότητά του στην επιλογή ποδοσφαιριστών της ακαδημίας μας που θα στελεχώνουν μελλοντικά την ανδρική του ομάδα χωρίς κανένα λειτουργικό η μεταγραφικό κόστος για τον σύλλογο, αλλά και η βελτίωση της αναγνωρισιμότητας και της φήμης του συλλόγου σε τοπικό και πανελλήνιο επίπεδο, που πηγάζουν από την προβολή των δράσεων και των εκδηλώσεων της ακαδημίας μας.

Επίσης από το 2007 έως το 2015 η ακαδημία μας συνεργάστηκε με το δίκτυο ακαδημιών της ΠΑΕ Παναθηναϊκός “Panathinaikos–Soccer–Schools”, ενώ από το Σεπτέμβριο του 2017 είναι μέλος του νεοσύστατου και δυναμικά ανερχόμενου δικτύου ακαδημιών ποδοσφαίρου με την επωνυμία “Novus–Acedemies– Network”, που ίδρυσαν οι πρώην διεθνής ποδοσφαιριστές Γιώργος Καπουράνης και Αλέξανδρος Τζόρβας,.

Από αυτές τις συνεργασίες οι ακαδημία μας προσδοκά οφέλη σε επίπεδο οργάνωσης και τεχνογνωσίας καθώς επίσης και διαύλους προώθησης των ταλέντων της σε μεγάλες ομάδες της Ελλάδας και του εξωτερικού, ενώ οφέλη προκύπτουν και στην παροχή αθλητικού και προπονητικού υλικού και της ασφάλισης των μαθητών της σε περίπτωση ατυχήματος κατά την διάρκεια των προπονήσεων.

Ποιες είναι οι αρχές σας ως προπονητής σε Ακαδημία ποδοσφαίρου;

Γιώργος Πασχοδήμας:

Κύριε Κολιέ, θα ήθελα κατ’ αρχήν να σας επισημάνω πως στην περίπου 15 έτη ενασχόληση μου με τις ακαδημίες ποδοσφαίρου και τα τμήματα υποδομών προσπάθησα να μην συμπεριφέρομαι με τα παιδιά όπως με τους ενήλικες.

Θεωρώ πως ο κατάλληλος όρος για να περιγραφεί με ακρίβεια η δουλειά μου είναι ο όρος του εκπαιδευτή-προπονητή και αυτό επειδή εκτός από τις βιολογικές και ψυχοκινητικές προσαρμογές, ο στόχος της δουλειάς μου στις ακαδημίες ποδοσφαίρου είναι επίσης και παιδαγωγικός πρωτίστως θα έλεγα παιδαγωγικός.

Άρα ως εκπαιδευτής-προπονητής και παιδαγωγός πρέπει οι αρχές μου να ταυτίζονται με τις βασικές αρχές της αθλητικής και της παιδαγωγικής επιστήμης προσαρμοσμένες στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του αθλήματος του ποδοσφαίρου.

Αξιοποιώντας λοιπόν αυτήν την γνώση μου στην πρακτική των προπονήσεων έχω πάντα στο νου μου τις απαντήσεις της επιστήμης στο θεωρητικό ερώτημα γιατί τα παιδιά παίζουν;

Οι οποίες είναι:

-Για να διασκεδάσουν και να χαρούν παίζοντας.

– Για να κάνουν καινούργιους φίλους και να παίζουν μαζί τους

– Για να γνωρίσουν το άθλημα του ποδοσφαίρου και να

βελτιώσουν τις δεξιότητές τους σε αυτό.

– Για να γίνουν μέρος του διαγωνισμού και να νιώσουν τον

Ενθουσιασμό.

– Για να βελτιώσουν την φυσική τους κατάσταση.

– Για να αποδείξουν την ικανότητά τους στο άθλημα.

Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη μου τις απαντήσεις αυτές, διαμόρφωσα και τηρώ απαρέγκλιτα τις προπονητικές αρχές και μεθόδους μου ώστε, η ποδοσφαιρική εκπαίδευση των παιδιών να γίνεται με τρόπο που να ικανοποιεί την ανάγκη τους για χαρά και διασκέδαση, καλλιεργώντας ταυτόχρονα με τρόπο παιδαγωγικό την αντίληψη τους σε θέματα ομαδικότητας και συνεργασίας.

Αρχή μου είναι επίσης τα ζητήματα πειθαρχίας να αντιμετωπίζονται με τρόπο παιδαγωγικό και όχι τιμωριτικό, ώστε τα παιδιά να μην έχουν κανένα λόγο να μισήσουν το άθλημα, επειδή ακόμα και αν δεν γίνουν επαγγελματίας ποδοσφαιριστές, και έχοντας βιώσει την χαρά του παιχνιδιού, να μπορούν να το απολαμβάνουν είτε ως ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές είτε ως φίλαθλοι, και να το χρησιμοποιούν ως μέσο αναψυχής και άθλησης.



Ποιες μεθόδους χρησιμοποιείτε για να πετύχετε τη κατάλληλη ψυχολογία ενός μικρού αθλητή;

Γιώργος Πασχοδήμας:

Σημαντικότατο στοιχείο στην εμψύχωση των μικρών αθλητών αποτελεί η επιβράβευσή τους.

Η ενθάρρυνση των ποδοσφαιριστών είναι ένα σημαντικό κομμάτι της προπονητικής διαδικασίας, ο ρόλος της είναι σημαντικότατος στην βελτίωση των επιπέδων απόδοσης τους και στην αύξηση της θέλησης τους να δουλέψουν σκληρότερα, και να γίνουν περισσότερο ανταγωνιστικοί, καθώς και στην βελτίωση της αυτοεκτίμησής τους για το επίπεδο της ποδοσφαιρικής τους ικανότητας.

Στην προσπάθεια μου να επιβραβεύσω ένα παιδί δεν στερούμε καλών λόγων είτε αν πρόκειται για επιβράβευση καλής συμπεριφοράς είτε για την καλή του απόδοση.

Στο τέλος κάθε εβδομάδας έχω καθιερώσει να δίνω στα παιδιά κάθε τμήματος, που έδειξαν σημαντικότερη βελτίωση σε αυτούς τους τομείς ένα βραβείο, «Ο ποδοσφαιριστής της εβδομάδας με την σημαντικότερη βελτίωση», ως παρακίνηση και επιβράβευση των προσπαθειών τους, ενώ το ίδιο γίνεται στο τέλος κάθε μήνα και στο τέλος της σαιζόν, με το παιδί που θα ανακηρυχθεί «Ο ποδοσφαιριστής του έτους με την σημαντικότερη βελτίωση», να κερδίζει και ένα συμβολικό βραβείο, π.χ. μια μπάλα ποδοσφαίρου ένα κύπελλο κ.τ.λ.

Η εμπειρία μου από αυτή την καλή πρακτική μου έδειξε, πως από τότε που την εφάρμοσα κατάφερα να έχω την προσοχή και την ενεργητικότερη συμμετοχή ακόμη και των παιδιών που ήταν πολύ ζωηρά.

Η άποψη ορισμένων συναδέλφων μου, που τους το πρότεινα, ως καλή πρακτική στην προπονητική τους διαδικασία, πως αυτό θα λειτουργήσει ως αντικίνητρο, για όσους δεν παίρνουν βραβείο για να μην έρθουν στις προπονήσεις, τουλάχιστον στην δικιά μας ακαδημία δεν επιβεβαιώνεται στην πράξη. Αντιθέτως με την μεταβίβαση στους ίδιους τους ποδοσφαιριστές στο τέλος της εβδομάδας του ρόλου του κριτή, περιορίζεται η υποκειμενικότητα της δικιάς μου κρίσης μέσω της κρίσης της πλειοψηφίας, που στις περισσότερες των περιπτώσεων ταυτίζεται και με την δική μου και έτσι εξαφανίζονται και οι πιθανότητες να εκδηλωθούν οι λιγοστές προσωπικές δυσαρέσκειες.

Επίσης, τα παιδιά από μικρή ηλικία πρέπει να μάθουν ότι τίποτα στην ζωή δεν τους χαρίζεται και ότι πρέπει να προσπαθούν και να κοπιάσουν για να το κερδίσουν.

Μέρος της ποδοσφαιρικής εκπαίδευσης των ποδοσφαιριστών της ακαδημίας μας επίσης είναι μεγαλώνοντας να μάθουν να πιέζουν μόνοι τους τον εαυτό τους και να προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι επειδή το θέλουν οι ίδιοι και όχι επειδή το θέλουν οι γονείς ή οι προπονητές τους.



Πως διαχειρίζεστε τους γονείς ώστε να προστατεύουν το παιδί τους;


Γιώργος Πασχοδήμας:

Κύριε Κολιέ, οι Έλληνες γονείς ζουν μαζί με τα παιδιά τους στο περιβάλλον μιας χώρας, που οι παραδόσεις οι αρχές και οι αξίες της στηρίχθηκαν στην βασική και πολύ ισχυρή δομή του οικογενειακού κυττάρου, που όπως ξέρετε αποτελεί την βασική συστατική δομή της ελληνικής κοινωνίας.

Αυτοί λοιπόν οι ισχυροί δεσμοί μεταξύ των παιδιών και των γονιών τους, στην Ελλάδα πολύ περισσότερο, αλλά και παγκοσμίως, έχουν και καλές και κακές συνέπειες.

Πολλές φορές ξεπερνιούνται τα όρια, ειδικά όταν οι γονείς μέσα από την ζωή των παιδιών τους επιδιώκουν να πετύχουν στόχους που οι ίδιοι θα ήθελαν αλλά δεν μπόρεσαν να πετύχουν στην δικιά τους ζωή.

Αναγκάζουν έτσι τα παιδιά τους να κάνουν πράγματα που οι ίδιοι θα ήθελαν να κάνουν όπως παραδείγματος χάρη να γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές χωρίς να τα ρωτήσουν αν και αυτά το θέλουν.

Αυτό λοιπόν το βάρος μεταφέρετε στις πλάτες των παιδιών τους που πολλές φορές από ντροπή η από φόβο αρνούνται να τους πουν ότι δεν το επιθυμούν, αλλά και σε κάποιες των περιπτώσεων οι προσδοκίες των παιδιών από την ενασχόληση τους στην προκειμένη περίπτωση με το ποδόσφαιρο να είναι εντελώς διαφορετικές από αυτές των γονέων τους και απλά επιδιώκουν την χαρά της συμμετοχής και της διασκέδασης μέσα από το παιχνίδι και όχι τον πρωταθλητισμό .

Αυτές λοιπόν οι σχέσεις πολλές φορές δημιουργούν ένα εκρηκτικό σκηνικό στο τρίγωνο παιδί-γονέας-προπονητής, που μπορεί να εξελιχθεί αρνητικά τόσο κατά την διάρκεια μιας προπόνησης η ενός αγώνα, με δυσάρεστες συνέπειες τις περισσότερες φορές για το ίδιο το παιδί, αλλά και για την εικόνα της ακαδημίας, κάτι που δεν μπορεί και δεν πρέπει να αφήνει αδιάφορο κανένα υπεύθυνο μιας ακαδημίας.

Στην κατεύθυνση αυτή αποφασίσαμε πως ο καλύτερος τρόπος για να βελτιώσουμε αυτές τις σχέσεις είναι η ενημέρωση των γονέων με επιστημονικό τρόπο για τον τρόπο που λειτουργεί η ψυχολογία των παιδιών τους και για το ποιες είναι παγκοσμίως οι ενδεδειγμένες μέθοδοι υποστήριξης και επιβράβευσης των παιδιών τους.

Έτσι αναρτήσαμε στην ακαδημία μας δημόσια ένα πίνακα με οδηγίες συμπεριφοράς προς τους γονείς.

Οι οδηγίες αυτές επικεντρώνονται στους παρακάτω άξονες:

Ενθάρρυνση: παροτρύνουμε τους γονείς να ενθαρρύνουν το παιδί τους αλλά και όλους τους παίκτες της ομάδας!

Αποφυγή της πίεσης στο παιδί: Ζητάμε από τους γονείς να αποφύγουν την πίεση στο παιδί τους σχετικά με το αποτέλεσμα του αγώνα, ενώ τους υπενθυμίζουμε συνεχώς πως αυτό που έχει αξία για το παιδί είναι να περάσει καλά!

Να είναι πάντα υπερήφανοι για το παιδί τους: Συμβουλεύουμε τους γονείς να είναι πάντα υπερήφανοι για ότι έχει καταφέρει το παιδί τους και να του το υπενθυμίζουν συνεχώς!

Να προσέχουν τις εκφράσεις τους: Τα παιδιά εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τα σχόλια των γονιών τους και γι’ αυτό τον λόγο τους παροτρύνουμε να κάνουν πάντα θετικά σχόλια για τα παιδιά τους!

Υποστήριξη: Τους ζητάμε να υποστηρίζουν τα παιδιά τους σε όλη την διάρκεια της αθλητικής τους εξέλιξης!

Επιβράβευση: Η επιβράβευση των παιδιών από τους γονείς πρέπει να γίνεται για την σκληρή προσπάθεια που κάνει το παιδί στην προπόνηση και τους αγώνες και όχι για το αποτέλεσμα!

Σεβασμός στον προπονητή: Πρέπει να δείχνεται από τους γονείς ο απαραίτητος σεβασμός στον προπονητή χωρίς επεμβάσεις στο έργο του!

Ακούστε τα παιδιά σας: Τους παροτρύνουμε να ακούσουν τι θέλει να πει το παιδί και σεβαστείτε τις αποφάσεις του!

Εξελίξτε την αυτονομία του: Τους καλούμε να αφήσουν το παιδί να λύσει μόνο του τα αθλητικά προβλήματά του και να πάρει τις αποφάσεις του!

Εξέλιξε της ικανότητα: Τους προτείνουμε να βοηθήσουν το παιδί να αισθάνεται καλά για τις αθλητικές του προσπάθειες!

Σεβαστείτε τους διαιτητές: Ζητάμε να μην γίνονται αγενείς προς τους διαιτητές, και να σέβονται τον ρόλο τους και αυτό που κάνουν!

Μην δίνετε οδηγίες:
Τους καλούμε να μην κατευθύνουν τα παιδιά τους στην προπόνηση και τους αγώνες και να τα αφήνουν να γίνονται δημιουργικά!

Διδάξτε μέσα από τον αθλητισμό: Τους προτείνουμε να βοηθήσουν τα παιδιά τους να μάθουν πόσο σημαντικά μαθήματα παίρνουν για την ζωή τους μέσα από τον αθλητισμό!

Μάθετε από την αποτυχία: Τους λέμε πως το παιδί μαθαίνει μέσα από την αποτυχία του γι’ αυτό πρέπει οι γονείς να του συγχωρούνε κάθε λάθος που έχει κάνει!

Να περνάτε καλά: Του καλούμε να σκεφτούνε πως η απόλαυση της εμπειρίας να συμμετέχουν μαζί με το παιδί τους σε μια αθλητική εκδήλωση του, ενισχύει τον δεσμό τους με αυτό και το παρακινεί να γίνει το καλύτερο που μπορεί!

Ελέγξτε τα συναισθήματα σας: Τους υπενθυμίζουμε πως οι γονείς πρέπει να ελέγχουν τα συναισθήματά τους και να μην ξεχνούν πως το ποδόσφαιρο είναι απλώς ένα παιχνίδι!

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να καταθέσω την εμπειρία μου από την συζήτηση με έναν μεγάλο δάσκαλο του ποδοσφαίρου και ίσως τον ειδικότερο άνθρωπο στην Ελλάδα σε ότι αφορά το παιδικό ποδόσφαιρο τον κ. Γιάννη Σαμαρά. Ως Τεχνικός Δ/ντης των ακαδημιών του Παναθηναϊκού και έχοντας την ευθύνη για την επιμόρφωση των προπονητών του δικτύου του μας έλεγε χαρακτηριστικά:

¨Το παιδί στο ποδόσφαιρο την ώρα που ενεργεί δέχεται ταυτόχρονα τρείς εντολές. Μία εντολή είναι αυτή που δίνει ο εγκέφαλός του και είναι το πρώτο ερέθισμα, ταυτόχρονα όμως συνήθως και όχι σπάνια στην Ελλάδα δέχεται άλλα δύο ερεθίσματα την εντολή του προπονητή από τον πάγκο και την εντολή του πατέρα από την κερκίδα. Η ερώτηση είναι για το παιδί ποια εντολή να ακολουθήσει καθώς στο μυαλό του πλέον συγκρούονται πλέον τρείς διαφορετικές επιλογές;”

Σύμφωνα με τον κ. Σαμαρά η σωστή επιλογή για τον μικρό ποδοσφαιριστή είναι αυτή που πήρε μόνος του και αυτό επειδή ακόμη και αν είναι λάθος, όπως είδαμε και παραπάνω, το παιδί θα μάθει από το λάθος του και την επόμενη φορά θα αντιδράσει σωστότερα.

Σε διαφορετική περίπτωση πολύ σύντομα θα αναπτυχθεί στο παιδί ένα σύνδρομο που στην αθλητική ψυχολογία ονομάζεται το σύνδρομο της “πατερίτσας” σύμφωνα με το οποίο το παιδί μαθαίνει να μην αυτενεργεί, αλλά κάθε φορά να αναζητεί την “πατερίτσα” του από τον πάγκο η την κερκίδα που μπορεί να είναι ο προπονητής η ο πατέρας που συνεχώς του δίνουν οδηγίες και καθοδηγούν την σκέψη του. Απώτερο αποτέλεσμα όλου αυτού είναι μεγαλώνοντας το παιδί να γίνει ένας άβουλος ποδοσφαιριστής χωρίς προσωπικότητα και πρωτοβουλίες μέσα στο γήπεδο.

Αυτό βέβαια όπως καταλαβαίνεται αφορά όχι μόνο τους γονείς αλλά και τους προπονητές που συνεχώς δίνουν οδηγίες στα παιδιά κατά την διάρκεια του αγώνα, καθοδηγώντας την σκέψη τους σε κάθε τους ενέργεια. Η γνώμη μου είναι πως αυτού του είδους οι αντιδράσεις από τους προπονητές δείχνουν επίσης και κάτι άλλο. Δείχνουν δηλαδή ένα έλλειμα ικανότητας στην προπόνηση αφού το παιδί ότι είναι να μάθει το μαθαίνει κυρίως μέσα από αυτήν και οι διορθώσεις κυρίως δεν γίνονται μέσα από την θεωρία αλλά από την επίδειξη της σωστής εκτέλεσης και την εξάσκηση πάνω σε αυτήν.

Καταλήγοντας λοιπόν θέλω να πω πώς για τα λάθη των παιδιών στο παιχνίδι η άποψή μου είναι πως το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχει ο προπονητής και όχι το ίδιο το παιδί, άρα κάθε αρνητική αντίδραση του προπονητή προς το παιδί την ώρα του αγώνα στρέφεται κυρίως και ασυνείδητα προς τον ίδιο του τον εαυτό και την δουλειά του και καλύτερα θα ήταν να αποφεύγεται!





Αν έχετε ένα ζωηρό ποδοσφαιριστή πως του φέρεστε;

Γιώργος Πασχοδήμας:

Τα προβλήματα συμπεριφοράς που μπορεί να εμφανιστούν στις παιδικές ηλικίες περιλαμβάνουν μια μεγάλη γκάμα αρνητικών αντιδράσεων όπως ξεσπάσματα θυμού, αρνητισμός, επιθετικότητα, ανυπακοή.

Όσον αφορά αρχικά, τον αρνητισμό, αυτή η αντίδραση θεωρείται για τα παιδιά φυσιολογικό φαινόμενο. Το παιδί, σε μια προσπάθεια να αποκτήσει την ανεξαρτησία του και την αυτονομία προσπαθεί να κάνει τα πάντα μόνο του, χωρίς την βοήθεια κανενός.

Για να ελέγξω αυτού του είδους τις καταστάσεις, προσπαθώ να φερθώ διπλωματικά και προσέχω κάθε φορά όταν απευθύνω μια ερώτηση να μην έχει το περιθώριο το παιδί να απαντήσει αρνητικά.

Ένα ακόμη φυσιολογικό φαινόμενο στην ηλικία αυτή, είναι οι εκρήξεις οργής από μέρους του παιδιού. Για να αντιμετωπίσω μια τέτοια κατάσταση, προσπαθώ με ήρεμο τρόπο να το ηρεμήσω. Αποφύγω τις φωνές, και τους τσακωμούς γιατί τα αποτελέσματα θα είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά που περιμένω. Το παιδί θα θυμώσει περισσότερο, θα αρχίσει να κλαίει και να χτυπιέται πιο έντονα και το μόνο που δεν θα καταφέρω είναι να ηρεμήσει.

Ο εγκέφαλος του παιδιού αναπαράγει ασυνείδητα εικόνες που έχουν αποθηκευτεί στην μνήμη του. Η εικόνα π.χ. ενός προπονητή που ωρύεται και αντιδρά έντονα σε μια απειθαρχία του, με τα σάλια του πολλές φορές να ξεχειλίζουν από το στόμα, και να πέφτουν στο πρόσωπο του μικρού που τον παρακολουθεί αποσβολωμένος είναι μια αρνητική εικόνα, που μένει βαθιά χαραγμένη στην μνήμη του και αναπαράγετε ασυνείδητα μέσω της διαδικασίας του εγκεφάλου που σας περιέγραψα από το ίδιο το παιδί κάθε φορά που έχει να αντιμετωπίσει μια παρόμοια κατάσταση. Μια ήρεμη αντιμετώπιση από τον προπονητή αποτελεί πρότυπο συμπεριφοράς και για το παιδί.

Επίσης, αρκετές φορές ανάμεσα στο παιδί και σε άλλα παιδάκια που παίζουν μαζί του αλλά και προς τον προπονητή, υπάρχει μια επιθετικότητα. Το παιδί σπρώχνει, κλωτσάει, τραβάει τα μαλλιά, βάζει τις φωνές και βρίζει. Αυτό είναι ένα μεταβατικό στάδιο που θα περάσει. Αυτό που κάνω εγώ, είναι να δείχνω υπομονή και κάθε φορά που το παιδί συμπεριφέρεται έτσι, του εξηγώ το πόσο λάθος είναι, εξηγώντας του το γιατί.

Τέλος, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η ανυπακοή του παιδιού όπως και η επιθετικότητα είναι φυσιολογικές αντιδράσεις καθώς εκείνο μεγαλώνει και μαθαίνει να ανεξαρτητοποιείται. Με την πάροδο της ηλικίας όμως το παιδί σταδιακά ωριμάζει, αποκτά αυτοέλεγχο και τις κατάλληλες κοινωνικές δεξιότητες ώστε να προσαρμοστεί στο ευρύτερο περιβάλλον του και κατ’ επέκταση και στο παιχνίδι.

Το παιδί πετυχαίνει τη μάθηση μέσα από πρότυπα. Τέτοια πρότυπα μπορεί να είναι παιδιά μεγαλύτερων ηλικιών η ακόμα και συμπαίκτες του με σωστή συμπεριφορά. Το παιδί επίσης μαθαίνει μέσα από την καθοδήγηση του προπονητή όπως την περιέγραψα παραπάνω, αλλά και άλλων σημαντικών προσώπων στη ζωή του όπως γονείς αδέλφια και σημαντικοί φίλοι.

Στην προσπάθεια αυτή για τον έλεγχο της συμπεριφοράς των παιδιών της ακαδημίας σημαντικό ρόλο επίσης παίζει η δημιουργία από εμάς ενός κλίματος ασφάλειας, σταθερότητας, αρχών και κανόνων που πρέπει να διέπουν την ομάδα και το σύνολο των τμημάτων της ακαδημίας, τα οποία θα γίνονται από την αρχή σε όλους γνωστά και θα τηρούνται απαρέγκλιτα.

Ωστόσο αν μια συμπεριφορά είναι τόσο έντονη που φτάνει να διαταράσσει την λειτουργία του τμήματος αλλά και της ακαδημίας, τότε καλό είναι ο προπονητής να προτείνει στους γονείς να αναζητήσουν την βοήθεια κάποιου ειδικού σε θέματα παιδικής συμπεριφοράς.

Όπως καταλαβαίνεται λοιπόν από τα όσα έχουμε μέχρι τώρα συζητήσει ο ρόλος του προπονητή στις αναπτυξιακές ηλικίες είναι πολύ σημαντικός και δεν μπορεί να αποδίδεται με ευκολία στον οποιονδήποτε τον διεκδικεί, και το επισημαίνω αυτό γιατί είναι πολύ σύνηθες φαινόμενο αυτός ο ρόλος να ανατίθεται, κυρίως από τα ερασιτεχνικά σωματεία, σε πρώην η νυν ποδοσφαιριστές των ομάδων τους χωρίς να ελέγχεται αν υπάρχουν οι απαραίτητες γνώσεις όπως τις περιέγραψα νωρίτερα, ενώ για μένα είναι ακατανόητο πως και οι γονείς παίρνουν την απόφαση να εμπιστεύονται τα παιδιά τους σε τέτοιους ανθρώπους με μόνο κριτήριο το χαμηλότερο η το καθόλου κόστος γι’ αυτούς.


Ένα παιδί που θεωρητικά είναι “ταλέντο”, θέλει επιπλέον εξάσκηση για να μην μείνει απλά ένα… “ταλέντο”;

Γιώργος Πασχοδήμας:

Στον τοίχο των εγκαταστάσεων της ακαδημίας μας σε περίοπτη θέση βρίσκεται αναρτημένο το παρακάτω μήνυμα που απευθύνεται κυρίως προς τα παιδιά:

“Ένα ποδοσφαιρικό ταλέντο χωρίς σκληρή προπόνηση είναι βέβαιο πως σύντομα θα χαθεί, ενώ ένας μέτριος ποδοσφαιριστής με λίγο ταλέντο αλλά με όρεξη για σκληρή δουλειά έχει μεγάλες πιθανότητες να παίξει ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο”

Με αυτό το μήνυμα αποφάσισα να απαντήσω στην ερώτηση σας και δεν θέλω να επεκταθώ για να μην παρασύρω τους αναγνώστες της συνέντευξής μας αλλού, καθώς νομίζω πως τα σημαντικότερα προκύπτουν από την κατανόηση των νοημάτων κατά ανάγνωση του παραπάνω μηνύματος τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς τους.



Ενώ υπάρχουν αρκετά ταλέντα γενικά στην χώρα μας, κατά ένα περίεργο τρόπο δεν αξιοποιούνται σωστά και πηγαίνουν στο εξωτερικό για να αξιοποιηθούν. Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό;

Γιώργος Πασχοδήμας:

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της FIFA και της UEFA, μόλις το 1-2% των ποδοσφαιριστών παγκοσμίως είναι επαγγελματίες και η ζωή τους εξαρτάται από το παιχνίδι, με κάποιους από αυτούς να απολαμβάνουν ιδιαίτερες πολυτέλειες. Όλοι οι υπόλοιποι παίζουν το παιχνίδι για την απόλαυση και την υγεία ή και για κοινωνικούς λόγους.

Όπως καταλαβαίνεται λοιπόν ο ανταγωνισμός στο ποδόσφαιρο είναι τεράστιος. Καθημερινά στον κόσμο ανακαλύπτονται χιλιάδες ταλέντα που στις υποανάπτυκτες κυρίως χώρες βλέπουν το ποδόσφαιρο ως μοναδική διέξοδο στα οικονομικά κυρίως προβλήματά τους και γι’ αυτόν τον λόγο είναι αποφασισμένοι να κάνουν κάθε θυσία.

Στην Ελλάδα τα ταλέντα τις περισσότερες φορές αρκούνται σε κάποιες γραμμές δημοσιότητας και προβολής τους από τα μέσα, και από την συμμετοχή τους στις διαδικασίες επιλογής ταλέντων των μεγάλων ομάδων που τους κάνουν πρόσκαιρα δημοφιλείς σε κοντινότερο η ευρύτερο κύκλο, ενώ δεν είναι διατεθειμένοι ούτε οι γονείς τους ούτε και τα ταλέντα να κάνουν τις θυσίες που χρειάζεται για να παίξουν ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Κατανοώ βεβαίως πως είναι δύσκολο για ένα γονέα στην επαρχία της Ελλάδας να πάρει μια απόφαση ξεσπιτώσου, προκειμένου να βρεθεί το ανήλικο παιδί του κοντά στο όνειρο αλλά αυτή είναι η διαδικασία αφού οι μεγάλες ομάδες στην χώρα μας βρίσκονται και λειτουργούν στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Επίσης οι νεαροί ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα με ταλέντο, λόγο της έλλειψης σωστής αθλητικής παιδείας, δεν έχουν κατανοήσει επαρκώς πως μετά το ταλέντο ακολουθεί η σκληρή δουλειά του αθλητή με τις πολλές υποχρεώσεις και τις θυσίες ώστε να μπορέσουν να γίνουν ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου και με διάρκεια απόδοσης.

‘’ Ο ποδοσφαιριστής σε υψηλό επίπεδο πρώτα είναι αθλητής και μετά ταλέντο’’

Δυστυχώς αυτή η αρχή στην Ελλάδα αγνοείται!!!

Ένα επίσης μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα που τα ταλέντα χάνονται είναι το γεγονός ότι η πλειοψηφία των προπονητών αρέσκονται στο να δείχνουν ότι αντιμετωπίζουν όλους τους παίκτες με τον ίδιο τρόπο και έχουν υπερβολικές απαιτήσεις από τα νεαρά παιδιά.

Κάποιοι από αυτούς δεν είναι καθόλου ικανοί στον τομέα της ψυχολογίας, μοιράζουν εύκολα κατηγορίες και δύσκολα «μπράβο» και συχνά προτιμούν μια σίγουρη λύση, δηλαδή έναν δοκιμασμένο 30άρη από έναν ανερχόμενο πιτσιρικά, με αποτέλεσμα να τον απογοητεύουν και να τον οδηγούν είτε σε μια πρόωρη εγκατάλειψη της προσπάθειας βελτίωσής του, αναγκάζοντάς τον να ακολουθήσει τον δρόμο του εξωτερικού όπου η αντιμετώπισή του είναι πολύ διαφορετική αφού εκεί δίνονται σε αυτόν περισσότερες δυνατότητες εξέλιξης, αλλά και επειδή ο τρόπος αντιμετώπισής του από τους προπονητές και τους συμπαίκτες γίνεται με περισσότερο σεβασμό στην προσωπικότητά και στην ηλικία του.

Ποια είναι η γνώμη σας σχετικά με τα πρωταθλήματα υποδομών της ΕΠΣ Πρέβεζας-Λευκάδας;

Γιώργος Πασχοδήμας:

Κύριε Κολιέ, από το 2004 που συμμετέχω ενεργά στα πρωταθλήματα υποδομών της ΕΠΣ Πρέβεζας Λευκάδας ως προπονητής μέχρι και σήμερα που συζητάμε στο μυαλό μου ένα πράγμα ήταν αυτό που με απασχολούσε, το πώς δηλαδή θα κάνουμε όλοι μαζί διοργανώτρια αρχή, παράγοντες, προπονητές, γονείς, αθλητές και δημοσιογράφοι καλύτερο το αγαπημένο μας άθλημα το ποδόσφαιρο.

Από την αρχή κατάλαβα πως την εξουσία για οποιαδήποτε βελτίωση πάνω σε αυτό τον τομέα την είχε η διοίκηση της Ένωσής μας. Δυστυχώς όμως δεν είχε την τεχνογνωσία για να το κάνει και οι περισσότεροι σύμβουλοί της διακατέχονταν από παρωχημένες αντιλήψεις που συντηρούσαν μια κατάσταση που δεν άφηναν το παιδικό ποδόσφαιρο να εξελιχθεί.

Επίσης ο ρόλος των παιδικών πρωταθλημάτων συνολικά ως σημαντικού παράγοντα για την συνέχεια του αθλήματος είχε υποτιμηθεί. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος π.χ. επικρατούσε η αντίληψη πως οι παιδικές ομάδες υπάρχουν για να εξυπηρετούν την υποχρέωση ορισμένων ομάδων της Ένωσης, κυρίως των λεγόμενων ισχυρών, να δηλώνουν την λειτουργεία τους ως μέρος της υποχρέωσής τους απέναντι στην προκήρυξη της διοργανώτριας αρχής, και όχι για την προσέλκυση και την εκπαίδευση με επαγγελματικό και επιστημονικό τρόπο νέων αθλητών στο άθλημα του ποδοσφαίρου, που μελλοντικά θα βελτιώνουν και θα εξελίσσουν και σε τοπικό επίπεδο την ποιότητα των πρωταθλημάτων και της συμπεριφοράς και της στάσης των αθλητών που συμμετέχουν σ’ αυτά.

Στην προσπάθεια μου να πείσω μέσα από τις συζητήσεις και τις συνελεύσεις μας και να προσφέρω τις τεχνοκρατικές γνώσεις μου πάνω σ’ αυτό τον τομέα συγκρούστηκα με ανθρώπους και χαρακτηρίστηκα γραφικός και υπερφίαλος.

Επειδή όμως πάντα στην ζωή υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται για κάτι καλύτερο, σιγά σιγά συνδιαμορφώθηκαν μ’ αυτούς κοινές στάσεις που η υποψήφια νέα διοίκηση της Ένωσής μας υιοθέτησε στον προγραμματικό της λόγο και ενέργειες που μετά την εκλογή της χρησιμοποίησε ως πρακτική για την βελτίωση την αναβάθμιση την εξέλιξη και την προβολή των παιδικών πρωταθλημάτων της.

Χωρίς να θέλω να πω πως και σήμερα όλα είναι τέλεια πρέπει να αναγνωρίσω στην σημερινή διοίκηση τα παρακάτω σημαντικά βήματα που αφορούν το παιδικό ποδόσφαιρο.
Τον έγκαιρο και σταθερό ηλικιακά προγραμματισμό των παιδικών πρωταθλημάτων
Την διεξαγωγή πρωταθλήματος και σε δεύτερη ηλικιακή κατηγορία (προπαιδικό)
Την χρησιμοποίηση δικλίδων ασφαλείας με την υποχρεωτική παρουσία γιατρού στους αγώνες
Την δέσμευση μέσω ποινών των σωματείων να συμμετέχουν σε όλους τους αγώνες που δηλώνουν συμμετοχή εξασφαλίζοντας την αξιοπιστία των πρωταθλημάτων
Την προβολή των πρωταθλημάτων μέσα από το site που έφτιαξε η ίδια και η άμεση ενημέρωση του ενδιαφερόμενου κοινού για προγράμματα, ώρες, διαιτητές, αναβολές, ποινές κλπ
Την αύξηση του κύρους των πρωταθλημάτων με την διοργάνωση τελικού αγώνα με κάθε επισημότητα.
Και τέλος την υλοποίηση της καινοτόμου ιδέας για τα τοπικά δεδομένα, της κοινής συνέντευξης τύπου πριν από τον τελικό αγώνα μεταξύ των προπονητών και των αρχηγών των ομάδων.

Βεβαίως υπάρχουν πολλά ακόμα που μπορούν να γίνουν σε αυτή την κατεύθυνση π.χ.
Η δημιουργία πρωταθλημάτων και σε άλλες ηλικιακές κατηγορίες
Η ανάληψη από την διοργανώτρια αρχή πλήρως των εξόδων διαιτησίας και των γιατρών αγώνων μέσω της σύναψης συμφωνίας με ενδιαφερόμενους ιατρούς, φυσιοθεραπευτές και νοσηλευτές που θα καλύπτουν εβδομαδιαία πακέτο αγώνων.
Η εύρεση χορηγών για την παροχή αθλητικού υλικού στις ομάδες
Η απαίτηση μέσω της προκήρυξης οι αγώνες να γίνονται μόνο σε γήπεδα με χλοοτάπητα και όχι σε ξερά η κακής ποιότητας γήπεδα, επικίνδυνων για την σωματική ακεραιότητα των παιδιών.
Του ορισμού τριάδας διαιτητών στα παιχνίδια που απαιτούνται σχέσεις 11 εναντίον 11.
Τον ορισμό της έδρας του τελικού με την έκδοση της προκήρυξης και την εμπλοκή της τοπικής κοινωνίας μέσω των δημοτικών αρχών που θα αναλάβουν μέρος των ευθυνών της διοργάνωσης.

Βεβαίως ολοκληρώνοντας θα ήθελα να επισημάνω πως γονείς, παράγοντες αλλά κυρίως προπονητές έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης στην διαμόρφωση ποιοτικών παιδικών πρωταθλημάτων αφού με την στάση τους και την συμπεριφορά τους επηρεάζουν άμεσα τις αντιδράσεις των παιδιών αλλά και διαμορφώνουν το καλό η το κακό κλίμα ενός αγώνα. Σε αυτή την κατεύθυνση η διοργανώτρια αρχή ίσως θα μπορούσε να επηρεάσει την κατάσταση, μέσω της διοργάνωσης σεμιναρίων και επιμορφωτικών προγραμμάτων για γονείς, παράγοντες και προπονητές.

Τέλος θα ήθελα κύριε Κολιέ να επισημάνω τον δικό σας ρόλο των δημοσιογράφων σε αυτήν την προσπάθεια και να σας καλέσω να αγκαλιάσετε ακόμα περισσότερο το παιδικό ποδόσφαιρο, να αναδείξετε και να προβάλετε τις ακαδημίες ποδοσφαίρου, και τους ανθρώπους που τις υπηρετούν. Επίσης σας παρακαλώ να κρίνετε με αμεροληψία και δικαιοσύνη την δουλειά που γίνεται από όλους μας σε αυτές καθώς και τις αποφάσεις της εκάστοτε διοίκησης της Ένωσής μας, ώστε κάθε καλή προσπάθεια και πρακτική να αποτελεί πρότυπο και οδηγό για όλους μας.

Τι σημαίνει γενικά αθλητισμός για εσάς;

Γιώργος Πασχοδήμας:

Κύριε Κολιέ, δεν θυμάμαι στιγμή της ζωής μου που ο αθλητισμός να μην είναι μέρος της. Από μικρός προσανατολίσθηκα στον αθλητισμό και απέκτησα αθλητικά πρότυπα ζωής, προετοιμάσθηκα ως μαθητής στην κατεύθυνση της αθλητικής εκπαίδευσης ενώ παράλληλα το ποδόσφαιρο ήταν η αγαπημένη απασχόληση και το άθλημα που αγάπησα και υπηρέτησα από πολύ μικρή ηλικία, ενώ ακόμη και σήμερα φροντίζω να αθλούμαι συστηματικά και να παίζω ποδόσφαιρο.

Η αγάπη μου για τον αθλητισμό με οδήγησε στην απόφαση μου για αθλητικές σπουδές που την πήρα από πολύ μικρή ηλικία καθορίζοντας τα επόμενα βήματα μου. Μετά και την ολοκλήρωση των μαθητικών σπουδών μου ακολούθησαν σπουδές στην Αθλητική Επιστήμη.

Οι σπουδές μου στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ήταν το επιστέγασμα αυτής της επιθυμίας μου και η απόκτηση του πτυχίου μια από τις μεγαλύτερες χαρές της ζωής μου, ενώ η εξειδίκευση στο ποδόσφαιρο πιστοποιήθηκε με την απόκτηση διπλώματος προπονητή ποδοσφαίρου επιπέδου U.E.F.A. B’ από την επίσημη σχολή προπονητών της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.

Η απόφαση μου αυτή να ασχοληθώ επαγγελματικά με την αθλητική εκπαίδευση και κάνω το ποδόσφαιρο δουλειά μου, με ικανοποιεί και μου δίνει καθημερινά την ικανοποίηση να μεταδίδω στις παιδικές ψυχές των μαθητών μου τα ιδανικά που ενέπνευσαν και μένα και πηγάζουν μέσα από αυτές τις αθλητικές δραστηριότητες, αλλά και μεγάλωσε το αίσθημα ευθύνης μου απέναντί τους για διαρκή ενημέρωση και επικαιροποίηση των τεχνικών και παιδαγωγικών μου γνώσεων, ώστε να τους προσφέρω τις καλύτερες γνώσεις και με τον καλύτερο τρόπο.

Αυτό ξέρετε απαιτεί μεγάλες θυσίες και πολύ κόπο, πολλές ώρες δουλειάς και μελέτης, καθώς και κόστος οικονομικό, αφού κάθε καινούργια γνώση αν θέλεις να την αποκτήσεις πρέπει να ξοδέψεις χρήματα.

Πιστεύω πάντως πως δεν υπάρχει για τα παιδιά καλύτερη διέξοδος από την ενασχόληση τους με τον αθλητισμό αφού διαμορφώνει με σωστό τρόπο χαρακτήρα, ψυχή, και σώμα και τα οφέλη του στην ολόπλευρη και ισόρροπη ανάπτυξή τους είναι τεράστια.

Θέλετε να στείλετε κάποιο μήνυμα στα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο;

Γιώργος Πασχοδήμας:

Στα παιδιά που πιθανόν να διαβάσουν την συνέντευξή μας αλλά και στους γονείς τους θα ήθελα να πω τα εξής:

Καλώ ανεπιφύλακτα τα παιδιά να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο και τους γονείς να τα φέρουν κοντά σε αυτό, γιατί είναι το δημοφιλέστερο παιχνίδι στο κόσμο ενώ παράλληλα γυμνάζει με τρόπο ολόπλευρο και συστηματικό και δίνει χαρά και διασκέδαση.

Η δημοφιλία του οφείλεται στο γεγονός ότι μπορεί να το παίξει ο καθένας όπου και αν βρίσκεται χρησιμοποιώντας μόνο μια μπάλα, ενώ η αριθμητική σχέση των παικτών μπορεί να ποικίλει ανάλογα με τους διαθέσιμους παίκτες και αυτό με ένα τρόπο εξασφαλίζει την μαζικότητα στην συμμετοχή.

Είναι ένα παιχνίδι διασκεδαστικό που σφυρηλατεί χαρακτήρες και σώματα ενώ δημιουργεί ψυχική ευεξία αφού η χαρά της συμμετοχής είναι μεγάλη, ενώ όταν και το αποτέλεσμα είναι νικηφόρο η χαρά αυτή πολλαπλασιάζεται.

Δεν κάνει διάκριση σε ηλικίες και μπορεί να παιχθεί από τον πιο μικρό μέχρι τον πιο μεγάλο, ενώ σχεδόν από την ηλικία των 14 ετών δίνει την δυνατότητα για κοινή αγωνιστική δράση με άτομα μεγαλύτερων ηλικιών.

Από κοινωνιολογική και παιδαγωγική άποψη το ποδόσφαιρο θεωρείτε επίσης σημαντικό, γιατί αποτελεί προσομοίωση των πραγματικών συνθηκών της ζωής άρα τον καλύτερο τρόπο για να μάθουν τα παιδιά να αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις μέσα από ένα αγαπημένο παιχνίδι, ενώ το γεγονός πως σ’ αυτό το παιχνίδι δεν κερδίζει πάντα αυτός που θεωρείται καλύτερος, δίνει το κίνητρο ακόμα και στους αδύναμους να ελπίζουν και παλεύουν για την νίκη μέχρι το τέλος.

Στους γονείς θα ήθελα να πω πως πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί στην επιλογή των ανθρώπων που εμπιστεύονται τα παιδιά τους.
Το ποδόσφαιρο λόγο της λαοφιλίας του προσελκύει γύρω του διάφορες κατηγορίες ανθρώπων, που επιδιώκουν μέσω της ενασχόλησης του με αυτό να προβληθούν και να ανέλθουν κοινωνικά, αλλά και να προσκομίσουν εύκολα και γρήγορα οικονομικά οφέλη, δηλώνοντας ιδιότητες που δεν πιστοποιούνται από πουθενά, υποσχόμενοι γρήγορη και εύκολη ποδοσφαιρική εξέλιξη στα παιδιά και τους γονείς πολλές φορές και έναντι πολύ υψηλής οικονομικής αμοιβής.

Τους καλώ λοιπόν πριν πάρουν μια απόφαση για τα παιδιά τους να κάνουν μια μικρή έρευνα για το τι πρεσβεύει ο καθένας και πως το πιστοποιεί. Πώς είναι οργανωμένη και πως λειτουργεί η ακαδημία ποδοσφαίρου που θα εμπιστευθούν τα παιδιά τους, και αν έχει τις κατάλληλες άδειες λειτουργίας που για να δοθούν στους ιδιοκτήτες η στα σωματεία που τα λειτουργούν, απαιτούν ένα μίνιμουμ προϋποθέσεων που εξασφαλίζουν μια φερεγγυότητα.

Επίσης τους καλώ, προκειμένου να αξιολογήσουν την αξία του κόστους των συνδρομών της κάθε ακαδημίας να ελέγξουν τα προγράμματα προπονήσεων την συχνότητα και την διάρκεια των προπονήσεων καθώς και την συμμετοχή των ομάδων της ακαδημίας σε πρωταθλήματα, τουρνουά και άλλες δραστηριότητες επιπλέον των προπονήσεων, πριν πάρουν την τελική τους απόφαση, στηριζόμενοι και μόνο στο χαμηλό κόστος γιατί τελικά στην ζωή ‘’ότι δίνεις παίρνεις’’.

Τέλος και κλείνοντας την συνέντευξή μας, αφού σας ευχαριστήσω προσωπικά για τον χρόνο που μου διαθέσατε αλλά και για τον χώρο που μου παραχωρήσατε για να εκφράσω τις απόψεις μου στο έγκυρο αθλητικό σας site , θα ήθελα να στείλω σε όλον τον φίλαθλο κόσμο της Ελλάδας το εξής μήνυμα.

Το ποδόσφαιρο ήταν είναι και θα είναι το λαοφιλέστερο άθλημα στην καρδιά του Έλληνα φιλάθλου ο οποίος αν πραγματικά επιθυμεί να παρακολουθήσει καλό και ποιοτικό ποδόσφαιρο απαλλαγμένο από ίντριγκες και σκοπιμότητες, δεν έχει παρά να βρεθεί τις κερκίδες, στους αγώνες παιδικών πρωταθλημάτων, και ας χειροκροτήσει τις προσπάθειες των παιδιών κάθε ομάδας χωρίς εμπάθειες και οπαδικές προτιμήσεις.

Αν πραγματικά θέλουμε το ποδόσφαιρο να αλλάξει στην κορυφή του και να μην βλέπουμε γεγονότα όπως αυτά των τελευταίων ημερών, πρέπει μέσω της αθλητικής παιδείας αυτό να το ξεκινήσουμε από την βάση και ‘’έπρεπε ήδη αυτό να έχει ξεκινήσει από χτές’’, και εκεί χρειάζεται η συνδρομή και η συμπαράσταση όλων μας.

Σας Ευχαριστώ.


πηγη: http://www.prevezasports.gr/synentefxi-me-ton-giorgo-pasxodima-enosi-11-5-17/
Συνέντευξη εφ’όλης της ύλης από τον προπονητή-παιδαγωγό Γιώργο Πασχοδήμα Reviewed by ΠΑΤΑΤΟΥΚΟΣ ΠΑΡΓΑ on Παρασκευή, Μαΐου 12, 2017 Rating: 5 Ο Γιώργος Πασχοδήμας εδώ και πολλά χρόνια έχει προσφέρει γενικά στον αθλητισμό του τόπου μας αρκετές από τις γνώσεις του, αφού πρόκειτ...

Ετικετες

[news][carousel1]

Δεν υπάρχουν σχόλια: